Maar voor een keer niet uit verdriet of boosheid, maar uit dankbaarheid en liefde.
Voor mijn zoektocht naar mezelf zoek ik op dit moment naar mijn goede karaktereigenschappen. En natuurlijk zijn die er, maar ik zie ze niet goed...
En dankzij mijn lieve collega's, mijn goeie vrienden en familie, maar vooral dankzij de Grote Lieverd en de Kleine Lieverd voel ik me sterker... En dat ontroert me!
Grote Lieverd zette zelfs alles eens op een rijtje voor mij, mijn goede punten en mijn werkpuntjes... Ik weet dat dit voor hem niet evident is door zijn dyslexie, hij heeft het toch gedaan voor mij!
En dat ontroert me! Dus, dank je wel iedereen! Ik ga glunderend slapen zo meteen ;)
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!