Een positieve mama op de wc!

Hallo iedereen,

ondertussen ben ik al een kleine 2 weken weer aan het werk, en ik leef nog :)

Het gaat goed met me, en dat zie je naar het schijnt aan mij. Ik voel me ook goed, want ik heb het gevoel dat ik na de "burn-out" nu in de volgende fase zit: "zin in werken".

Straf hé! Dit is vooral te danken aan de fantastische begeleiding die ik bij Stijn van Werk met Zin heb gekregen: dankzij zijn ondersteuning heb ik zelf een persoonlijk ontwikkelingsplan opgesteld, met daarin zeer gerichte doelen en acties. Het is een werkinstrument waar ik zeker nog naar zal terug grijpen als ik voel dat ik mijn focus of werk-zin weer even dreig te verliezen.

En daarnaast probeer ik een nieuwe gewoonte te kweken: positief denken. Niet moeilijk zou je denken, alleen heb ik daar iets meer moeite mee.
Stijn heeft het eens zeer mooi verwoord tijdens één van onze sessies:

Jouw gedachten vliegen over een snelweg. Steeds worden ze voorbij gestoken door nieuwe gedachten, en soms is er een file. Als er een vraag wordt gesteld aan jou, dan nemen die gedachten meteen de eerste afrit van deze snelweg: de negatieve afrit. Het eerste wat in jouw hoofd opkomt is "ik kan dit niet, dit wil ik niet, wat als het mis gaat,...". 

Ik vond dat zo duidelijk verwoord! Dit was inderdaad waar ik mee worstelde!

De positieve afrit:

Nu heb ik dus een manier gevonden om die gewoonte te veranderen naar de "positieve afrit".
Wat ik namelijk doe is het volgende: in elke dagdagelijkse situatie stop ik even met handelen en probeer ik even na te denken. Ik stel mezelf de vraag: "wat is hier positief aan voor mij", of "waarom is dit goed voor mij"?

Ik ben hiermee begonnen elke keer als ik op het toilet zat. "Wat is er positief aan wat ik nu aan het doen ben?" Antwoord: dit is nodig voor mijn lichaam, anders voel ik me niet lekker. Ik heb nu ook even rust en een moment voor mezelf. Ik kan even op mijn ademhaling letten en even tot mezelf komen.

De dag daarna stond ik de was te vouwen (bweik, één van mijn minst favoriete taken). En terwijl ik me stond te ergeren aan het feit dat de Grote Lieverd weer een balpen in zijn broek had laten zitten, besefte ik dat ik op de verkeerde afrit zat. Ik ben dan gaan denken aan de positieve zaken van het was-vouwen (het ruikt lekker, het is fijn om mooie en schone kleren zo uit de kast te kunnen halen, Kleine Lieverd komt me vaak helpen en dat is ook quality time met haar...) en was trots op mezelf dat ik mijn foute gewoonte erkent had, en omgezet had naar iets positief.

Ik heb soms nog moeite om in echte stress-situaties het positieve te vinden, maar ik probeer het alleszins. En het is nog niet één keer voorgekomen dat ik niets positief kon bedenken...
Ik kan het iedereen aanraden alleszins!

Hebben jullie ook zo'n trucje, of hoe houden jullie je focus als je merkt dat je in een negatieve denk-spiraal zit? Daar ben ik wel eens benieuwd naar!